Primaire lateraalsclerose
Bij primaire lateraalsclerose (PLS) hebben mensen vooral spasticiteit en spierzwakte in de benen en armen en daarnaast spraak- en slikstoornissen. Ook dwangmatige lach- of huilbuien of dwang-gapen kunnen voorkomen. Patiënten kunnen ook last hebben van rugklachten, problemen met de blaas en darmen, vermoeidheid, slaapproblemen, seksuele problemen en depressie. Bij een klein deel van de PLS-patiënten gaat de ziekte over in ALS (amyotrofe lateraalsclerose).
Diagnose
PLS wordt vermoed op grond van bovenstaande kenmerken. De diagnose kan worden bevestigd met bloedonderzoek en onderzoek van de zenuwen en de spieren.
Behandeling
PLS is niet te genezen. Fysiotherapie kan helpen bij het in conditie houden van de spieren. Soms kunnen medicijnen ondersteuning bieden. Hulpmiddelen zoals een rolstoel kunnen nodig zijn.
Vóórkomen
Ongeveer 1-2 op de 100.000 Nederlanders hebben PLS.
Erfelijkheid
PLS is niet erfelijk.
Home>Aandoeningen>Primaire lateraalscleroseOmhoog